We waren gisteravond neergestreken op de NO punt van het grote eiland waarop Halifax ligt. Vanochtend reden we eerst naar de zuidkust, die we vervolgens tot aan Halifax hebben gevolgd. Het was best een hele rit, de wegen waren zoals op veel plaatsen in Canada bedroevend slecht, dus de gemiddelde snelheid lag niet hoog. Maar genoten dat we hebben! Duizenden kilometers kustwegen hebben we inmiddels gezien, maar als je het ons zou vragen vonden we dit het mooiste deel. Hier geen hoge kliffen en steile rotsen, integendeel. Het landschap geeft zich geleidelijk over aan de Atlantische Oceaan. Maar mooi! De dennenbossen reiken vaak tot luttele meters van het water. Het aantal meren, baaien en baaitjes is oneindig, het aantal eilandjes idem. Regelmatig stort er zich een beekje met een laatste stroomversnelling in zee. Dan af en toe een dorpje dat niet zoals op de meeste andere plekken vooral uit vakantiewoningen bestaat, maar waar iedereen nog hard werkt (en toch de tijd neemt om naar je te zwaaien als je langskomt!). Absoluut niet toeristisch, we moesten op een gegeven moment met een pond een fjord oversteken. In bijna een uur tijd kwam er een auto van de andere en drie van onze kant. Het weer was bewolkt, maar het regende niet voordat we op de camping waren.
We hebben vandaag genoten en gaan morgen pogingen doen om naar Halifax te komen. Onze,dichtstbijzijnde, camping licht daar nog 35 kilometer vandaan, dus moeten we met de camper. En laat er nu net het International Busker festival zijn. Busker?? Wisten we ook niet, maar dat is een straatartiest. De beste straatartiesten uit de hele wereld zijn hier een week bijeen om hun kunsten te vertonen. Duizenden mensen komen er op af. Wij op zich niet, maar het zal vast leuk zijn. Alleen moeten we wel tot de stad weten door te dringen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten