zaterdag 1 augustus 2009

Zaterdag 1 augustus. Prince Edward Island

We hadden de wekker een half uurtje eerder gezet om bij hoogwater weer terug te zijn bij de Hopewell Rocks. Hoe zou het er dan uitzien? Nu, het hoogwater was vandaag relatief laag, maar je kon gemakkelijk zwemmen rondom de rotsen waar we gisteravond omheen liepen. Best apart.

Daarna gingen we richting Prince Edward Island, dat gelegen is in de Golf van St. Lawrence, maar met een hoge brug verbonden is met het vaste land. De locals noemen het afgekort P.E.I. en het is de kleinste provincie van het land.

Onderweg hebben we uitgebreid geoefend in het “van het kastje naar de muur verwezen worden”. Dat kwam zo. Het werd tijd onze voorraad propaangas aan te vullen, dus op zoek naar een leverancier. Niet dat er echt haast bij was, maar als je eenmaal gevraagd hebt waar je moet zijn, laat het je niet meer los. Steeds had men het voor ons geschikte gas niet, maar wist men te verwijzen naar een ander die het wel zou hebben. Helaas, die had het vervolgens ook niet, maar kon wel vertellen waar je wel moest zijn. Soms was dat de toko waar je net vandaan kwam, enz , enz.. Het was uitsluitend aan Cora’s oplettendheid te danken dat we vele uren later alsnog slaagden, want ik had de hoop al lang opgegeven. Opeens zag ze een benzinestation waar ook …. propaangas werd geleverd. Twee nabij gelegen benzinestations hadden ons een heel andere kanten opgestuurd, maar eind goed, al goed.

Op P.E.I hebben we vanmiddag onze eerste rondrit gemaakt. Het is een vredig en lieflijk geheel. Op de camping zijn we zoals vaker een bezienswaardigheid, opnieuw uitgebreid staan te praten met vele Canadezen en zelfs hun eigen gemaakte bier geproefd. Bepaald niet slecht! Morgen nog een dag P.E.I.

We hadden de wekker een half uurtje eerder gezet om bij hoogwater weer terug te zijn bij de Hopewell Rocks. Hoe zou het er dan uitzien? Nu, het hoogwater was vandaag relatief laag, maar je kon gemakkelijk zwemmen rondom de rotsen waar we gisteravond omheen liepen. Best apart.

Daarna gingen we richting Prince Edward Island, dat gelegen is in de Golf van St. Lawrence, maar met een hoge brug verbonden is met het vaste land. De locals noemen het afgekort P.E.I. en het is de kleinste provincie van het land.

Onderweg hebben we uitgebreid geoefend in het “van het kastje naar de muur verwezen worden”. Dat kwam zo. Het werd tijd onze voorraad propaangas aan te vullen, dus op zoek naar een leverancier. Niet dat er echt haast bij was, maar als je eenmaal gevraagd hebt waar je moet zijn, laat het je niet meer los. Steeds had men het voor ons geschikte gas niet, maar wist men te verwijzen naar een ander die het wel zou hebben. Helaas, die had het vervolgens ook niet, maar kon wel vertellen waar je wel moest zijn. Soms was dat de toko waar je net vandaan kwam, enz , enz.. Het was uitsluitend aan Cora’s oplettendheid te danken dat we vele uren later alsnog slaagden, want ik had de hoop al lang opgegeven. Opeens zag ze een benzinestation waar ook …. propaangas werd geleverd. Twee nabij gelegen benzinestations hadden ons een heel andere kanten opgestuurd, maar eind goed, al goed.

Op P.E.I hebben we vanmiddag onze eerste rondrit gemaakt. Het is een vredig en lieflijk geheel. Op de camping zijn we zoals vaker een bezienswaardigheid, opnieuw uitgebreid staan te praten met vele Canadezen en zelfs hun eigen gemaakte bier geproefd. Bepaald niet slecht! Morgen nog een dag P.E.I.

Posted by Picasa

Geen opmerkingen:

Een reactie posten