Na een langdurig (klep, klep, klep) ontbijt zijn we met zijn vieren richting centrum gereden.
Het eerste doel was het Parlements Gebouw, of eigenlijk een beetje het regeringscentrum want het is een groot en indrukwekkend complex van vele gebouwen. We zijn er de Peace Tower opgegaan, van waaruit je een schitterend uitzicht hebt over de stad. Daarna via de sluizen van het Rideau kanaal de stad in. Een lekker hapje bij de Franse bakker waar zelfs Obama bij zijn recente bezoek een koek had gehaald.
Opnieuw viel op hoe schoon, mooi maar vooral ook gezellig deze stad is. ’s Middags de National Gallery in. In dit museum beperkten we ons tot de Canadese kunst, daar bleken veel juweeltjes tussen te zitten. Wij hebben nooit eerder werk van Canadese kunstenaars gezien in de vele musea die we bezochten, maar dat is eigenlijk niet terecht. Als laatste de Notre Dame, een kerk met torens die met tin zijn bekleed, heel apart. Deze kerk is van voor 1900, voor hier dus stokoud. Al met al hebben we een uitermate positieve indruk van deze stad gekregen.
Het mooie weer zette zich ook ’s avonds door, waardoor we heerlijk buiten genoten hebben van de door Rozemarijn gemaakt nasi. Er was naast ons nog een gast, Paul, ook een Nederlandse “immigrant”. We hebben gezamenlijk heel wat afgelachen, het was een prachtige avond.
We hebben van het gezelschap van Rozemarijn en Charles intens genoten. Het is eigenlijk gek dat je in het buitenland er wel toe komt om zo met zijn vieren anderhalve dag samen door te brengen, terwijl je daar in Nederland nooit aan toe zou toekomen. Jammer dat onze wegen zich nu weer scheiden.
Wij genieten weer volop van het dagelijkse reisverslag, als vanouds leerzaam, bespiegelend en wijs. Er is veel om te 'omhelzen' zo blijkt ook uit de laatse alinea, een prachtig inzicht.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Cobi en Jan